Vandaag werd Elinea gelanceerd. Eerder al Blendle en De Correspondent. Aanbieders van losse artikelen op internet, afkomstig uit kranten, tijdschriften en soms zelfs van van specifieke auteurs. Je betaalt per artikel, tussen de 20-80 cent per stuk, of een vast bedrag per maand voor onbeperkte toegang. Een interessante ontwikkeling. Toch heb ik wel m’n twijfels over de vraag in hoeverre wij zelf de rol van hoofdredacteur kunnen vervullen, en vooral wíllen vervullen. Om maar even de parallel te trekken met de ontwikkelingen op het gebied van televisie; daar is de belofte van zelf regisseur zijn er ook al jaren. Toch blijkt keer op keer dat de grootste groep kijkers het nog steeds heerlijk vindt om achterover te leunen en zich de content te laten voorschotelen. Ik ben abonnee van NRC Next & NRC omdat ik de keuze die de redactie maakt voor onderwerpen en artikelen waardeer. Meer dan zoals die bijvoorbeeld door de Telegraaf gemaakt worden. Overigens zie je ook tussenvormen ontstaan. Bij De Correspondent bijvoorbeeld waar je eigenlijk abonnee wordt van een bepaalde correspondent. En bij elinea kan je afgaan op de keuzes van Arend Jan Boekesteijn bijvoorbeeld.
Neemt niet weg dat deze nieuwe diensten een mooie innovatie betekenen in een markt waar dat hard nodig is. Dat zal ook de reden zijn geweest voor het Stimuleringsfonds voor de pers om stevig te investeren in onder meer elinea en Blendle, hetgeen ook de onvolwassenheid aangeeft; dit soort diensten moet zich nog bewijzen. Dat zal nog spannend worden, want hoewel het voor een bepaalde groep zeer nuttig kan zijn een specifiek artikel snel en makkelijk te kunnen kopen, is er natuurlijk al heel veel content vrijelijk beschikbaar online, waar een hele grote groep mensen voldoende aan heeft en zal blijven hebben, vermoed ik. Dus vooralsnog geen bedreiging, wel een mooie aanvulling.
Een deel van bovenstaande heb ik kunnen zeggen in een item van NOSop3, waar Nieuwsuur ook gebruik van heeft gemaakt.
0 reacties