Ik kan het me nauwelijks nog voorstellen. En ook mensen die beweren internet niet of nauwelijks te gebruiken, realiseren zich wellicht niet hoe ver internet al verweven is in onze samenleving. Hoe dan ook, Paul Miller, redacteur bij techblog The Verge, ging op 1 mei 2012 offline. Voor een jaar. Gisteren was hij voor het eerst weer online. Eerste wat hij schreef: I was wrong.

Waarom deed hij het eigenlijk? Hij zag een aantal problemen die hij relateerde aan z’n internetgebruik. “I thought it was making me unproductive. I thought it lacked meaning. I thought it was ‘corrupting my soul’.” Bovendien had hij zoveel stukken gelezen waarin staat dat internet ons dom of eenzaam maakt, of dom en eenzaam, dat hij erin begon te geloven.

 In de eerste periode van zijn offline zijn, ging het super. Hij viel af, sprak af met vrienden, en dook in Griekse literatuur. “Ik had de stekker eruit getrokken en vond het licht.” Maar al snel viel hij terug in zijn oude patroon en maakte zijn actieve en sociale houding plaats voor luiheid en een ongeïnteresseerde houding. Gaandeweg ontdekte hij dat zijn online leven hem niet weerhield om productief en creatief te zijn, maar dat die tekortkomingen geheel aan hemzelf lagen.

Eind 2012 schrijft hij “Ik liet mijn positieve offline gewoonten in de steek en ontdekte nieuwe offline ondeugden. In plaats van mijn verveling en gebrek aan motivatie te bestrijden met het leren van nieuwe dingen en creatief bezig zijn, veranderde ik in een passief persoon en raakte ik in een sociaal isolement.”

Er zitten wel een aantal  ooie passages in het relaas van Paul. Zo heeft hij een gesprek met z’n 5-jarige nichtje. Hij vraagt haar naar ‘internet’ maar daar heeft ze nog nooit van gehoord, zegt ze. Ze maakt wel regelmatig gebruik van Skype om te (beeld)bellen met oma en andere familieleden. Prachtig. Overigens vond ze het wel vreemd dat oom Paul nooit wilde. Tja, hoe leg je dat uit aan je kleine nichtje?

En wat ik een mooie constatering vond: “I fell out of sync with the flow of life.”

Maar er is een probleem met het experiment. Want deze Paul heeft niets te doen… Immers, hij kreeg vrijaf van z’n werk voor dit experiment. Als ik een jaar niets doe, raak ik ook uit sync. Vooral als je je bedenkt dat je werk doorgaans een belangrijk deel van je sociale leven bevat.  

Uiteindelijk komt Paul tot de conclusie dat hij internet niet de schuld kan geven van m’n problemen. Er zijn nog steeds dezelfde prioriteiten: familie, vrienden, werk, leren. Offline en online, je bent zelf verantwoordelijk. Een waarheid als een koe.

Over het experiment, en de problemen die steeds meer mensen ondervinden al gevolg van internetgebruik (sociale media druk, email overload) praatte ik op radio1. Luister het terug in de player. 


1 reactie

Offline gaan is als stoppen met roken | krijnschuurman.com · 25 juli 2013 op 10:20

[…] Ik was destijds al geïnspireerd geraakt door het verhaal van Paul Miller (zie mijn artikeltje Een jaar lang offline – is dat te doen?) Toen ik een paar weken geleden gebeld wordt door een journalist van de Intermediair raakte ik […]

Geef een antwoord

Avatar plaatshouder

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd.